English & other languages: click here!

Deuteronomium 10 - De Wederkomst van de Tora

De wederkomst van de Tora

 

Soms vragen we ons af waarom dingen gebeuren zoals ze gebeuren. Waarom moeten alles zo vreselijk fout gaan voordat het weer goedgemaakt kan worden? Waarom moeten dingen kapotgaan voordat we ze op de manier hanteren zoals we dat meteen in  eerste instantie hadden moeten doen? In de parasha van deze week worden we aan dit feit herinnerd. Terwijl Mozes de Israëlieten vertelt over de verschillende gebeurtenissen die leidden tot hun huidige situatie, herinnert hij zich het verhaal van de oorspronkelijke overhandiging van de Asaret Had'varim , de Tien Geboden:

Deuteronomium 10:1-5
1. In die tijd zei de HEERE tegen mij: Houw twee stenen tafelen voor u uit, net als de eerste, en klim de berg op, naar Mij toe; ook moet u een kist van hout voor u maken.
2. En Ik zal op die tafelen de woorden schrijven die op de eerste tafelen stonden, die u verbrijzeld hebt; en dan moet u ze in de kist leggen.
3. Daarop maakte ik een kist van acaciahout en hieuw twee stenen tafelen uit, net als de eerste; en ik klom de berg op met de twee tafelen in mijn hand.
4. Toen schreef Hij op de tafelen, overeenkomstig de eerste tekst, de Tien Woorden die de HEERE tot u gesproken had op de berg, vanuit het midden van het vuur, op de dag dat u daar bijeenkwam; en de HEERE gaf ze aan mij.
5. En ik keerde mij om, daalde de berg af en legde de tafelen in de kist die ik gemaakt had. Daar zijn ze nog steeds, zoals de HEERE mij geboden had.

God ontmoette Mozes oorspronkelijk op de top van de berg Sinaï en gaf hem de geboden op twee stenen tafels. Maar terwijl Mozes de geboden van de HEER ontving, stortten de kinderen van Israël zich in één van hun diepste geestelijke valkuilen: ze maakten het gouden kalf. Toen Mozes de berg afkwam en zag wat ze hadden gedaan, brak zijn hart. Hij realiseerde zich dat de kinderen van Israël niet langer ontvankelijk waren voor de heilige en goddelijke woorden van de Levende God.  Toen brak hij de stenen tafels waardoor ze onleesbaar werden. Gods oorspronkelijke plan voor Israël werd uitgesteld en een nieuw plan werd in werking gesteld.

Een paar weken later, nadat de situatie met het gouden kalf was opgelost en de kinderen van Israël berouw hadden getoond over hun eigenzinnigheid, ging Mozes op de eerste van de maand Elul weer de berg op. Na veertig dagen keerde hij terug en presenteerde de nieuwe set tafels aan Israël op de tiende van Tishrei, Jom Kippoer, de Grote Verzoendag. Maar hoe kon Mozes zomaar de eerste set stenen tafels hebben vernietigd? Woorden die zo heilig waren omdat ze de geboden bevatten die "geschreven waren met de vinger van God" (Deuteronomium 9:10)?

We hebben een soortgelijk probleem in het vernieuwde testament. God zond Zijn enige Zoon naar de wereld om door de mensheid te worden ontvangen. Hij moest Zijn heerschappij grondvesten over de naties, te beginnen met Israël. Yeshua besteedde het grootste deel van Zijn bediening aan het onderwijzen van Zijn discipelen over het Koninkrijk van God en leerde hen wat oprechte bekering inhield. Zijn boodschap was: "Bekeer u, want het Koninkrijk der hemelen is nabijgekomen. (Mattheüs 4:17)" Echter, zoals we weten, "Hij kwam tot het Zijne, maar de Zijnen hebben Hem niet aangenomen." (Johannes 1:11). Zijn oorspronkelijke missie om het fysieke Koninkrijk in Israël te vestigen werd uitgesteld en een nieuw plan werd in werking gesteld. Hij legde Zijn leven af ​​aan het kruis.

De meeste mensen denken dat Yeshua naar het kruis ging omdat God nooit van plan was om een ​​aards koninkrijk te vestigen. Maar God gaf de mens een kans om Hem over ons te laten heersen en we verknalden het. Daarom moest God in Yeshua die kostbare en heilige gave die Hij naar Zijn volk had gestuurd, verbreken, omdat we het niet waard waren, net als degenen die op Mozes wachtten aan de voet van de berg Sinaï. Maar net zoals de kinderen van Israël een tweede kans kregen om een ​​tweede set stenen tafels te ontvangen, een kans vol genade en vergeving. Zo hebben wij de hoop gekregen op de tweede komst van onze Messias. 

Toen God Mozes gebood de berg weer op te gaan om Gods oorspronkelijke geboden te ontvangen die op nieuwe tabletten zouden worden gegraveerd, wachtten de kinderen van Israël vol verwachting. Ze behielden hun reinheid en waren waakzaam en zich er terdege van bewust dat hun houding in deze periode van invloed kon zijn op hoe dit alles zou aflopen. Zou deze "tweede komst" van de stenen tafels Gods genadige zegen brengen? (Ook het binnengaan in het Beloofde Land ging de tweede keer pas goed.)

Hebben wij ditzelfde besef? Wat doen we terwijl we wachten op de terugkeer van onze Messias en Koning? Yeshua vertelde zijn discipelen een gelijkenis om ons te laten weten wat we zouden moeten doen:

Lukas 12:43-46
43. Zalig de slaaf die door zijn heer bij zijn komst zo handelend aangetroffen zal worden.
44. Werkelijk, Ik zeg u dat hij hem over al zijn bezittingen zal aanstellen.
45. Als die slaaf echter in zijn hart zou zeggen: Mijn heer blijft nog lang weg, en zou beginnen de knechten en de dienstmeisjes te slaan, te eten en te drinken en dronken te worden,
46. dan zal de heer van deze slaaf komen op een dag waarop hij hem niet verwacht, en op een uur dat hij niet weet; en hij zal hem in stukken houwen en hem in het lot doen delen van hen die ontrouw zijn.

Mogen wij de wil van onze Messias en Koning, de Levende Tora, doen tot zijn wederkomst. En moge Zijn wederkomst spoedig zijn en wij er klaar voor zijn.                                                                                                                                                          (www.emethatorah.com)

Ida