English: click here!

Het geheim van Jeruzalem

Guinness was niet de enige in zijn dagen, die een bevrijding van de Heilige stad uit de Turkse macht als het ware zag aankomen. En zo begon hij zijn onderzoek naar de betekenis van de term: "de tijden der heidenen". 

Hij ontdekte, dat de Bijbel om tijden aan te geven, veelvuldig gebruik maakt van het getal 7. Zo kent de Schrift de "dagen-week," dat zijn 7 dagen; de "weken-week" van 49 dagen (de afstand tussen Pasen en Pinksteren); de "jaren-week," die naar het Sabbatsjaar leidt; de "jaar-weken-week" van 49 jaren, die leidt naar het Jubeljaar, de decenniën-week" van 70 jaar (de duur van Juda’s ballingschap), en de "millennia-week" van 7000 jaar, die eindigt met het 1000-jarig rijk, of "Sabbats-aioon" Overal speelt het getal 7 een rol.

Het concrete woord "tijden," waarnaar Guinness speciaal zocht vanwege de "tijden der heidenen", vond hij bijv. duidelijk in het boek Daniël: Nebukadnezer werd "zeven tijden" lang buiten de gemeenschap der mensen gestoten, (Daniël 4:16,25,32 ) hetgeen kennelijk zeven jaren betekent op deze plaats. Het Hebreeuwse jaar telde 360 dagen. Dus deze 7 tijden telden 7 x 360 of 2520 dagen. Grattan Guinness begon te vermoeden, dat de uitdrukking "de tijden der heidenen" een concrete tijdsaanduiding moest zijn, bestaande uit 7 perioden van 360 "dagen". Hij vond bevestigingen hiervan door een vergelijking met de teksten: Daniël 7:25; Daniël 9:27; Daniël 12:7; Openbaring 11:2-3; Openbaring 12:6;  Openbaring 12:14 en Openbaring 13:5. 

Uit deze teksten blijkt, dat de uitdrukking “tijd, tijden en een halve tijd” 1260 dagen; 42 maanden; en "de helft van de week", betrekking hebben op een zelfde tijdvak; 42 maanden en 1260 dagen beslaan, beide 3½  jaar. Als "tijd, tijden en een halve tijd" 1260 dagen betekent, dan duren zeven tijden dus 2520 dagen. Uit (Numeri 14:34; Ezechiël 4:6 ) kan men opmaken dat een dag soms symbolisch-profetisch gelijk gesteld wordt met een jaar: de zogenaamde. "jaar-dag-theorie". Guinness redeneerde als volgt: Jeruzalem is nu (plm. 1880) al bijna 2500 jaar in heidense handen. De "zeven tijden der heidenen", waarin Jeruzalem vertreden zou worden, zullen, volgens de jaar-dag-theorie, dus wel 2520 jaar betekenen, aan het einde waarvan de stad bevrijd zal worden. De vraag was nu nog, in welk jaar in het verre verleden, deze 2520 jaar was begonnen.

HET JAAR

Na lang speuren in de Schrift besloot Grattan Guinness, als aanvangstijdstip te nemen, het jaar, waarin de Here God Zelf aan de eerste heidense veroveraar van Jeruzalem, de Babylonische koning Nebukadnezar, de zo bekende droom gaf van het beeld, (Daniël 2:1 ) welke sinds onheugelijke tijden de Bijbellezers heeft beziggehouden; dat was 604 v. Chr. En 2520 jaar later, brengt ons dan in 1917 na Chr. Bovendien ontdekte Guinness, dat dit jaar 1917, zou samenvallen met het jaar 1335 van de Mohammedaanse tijdrekening. Het getal 1335 hangt volgens (Daniël 12:12 ) met een onverwachte zegenrijke gebeurtenis samen, in verband met de bevrijding van het Heilige Land. Deze merkwaardige nadruk op genoemd jaar, sterkte hem in de mening: In 1917 zal Jeruzalem bevrijd worden van de Turken. Dit jaar 1917 stemt dan overeen met de profetische schaal van: (Numeri 14:34 Ezechiël 4:6 ) een dag voor een jaar.

DE BEVRIJDERS

Dr. H. Aldersmith, een Engelse predikant, schreef in 1898 een Boek: "The Fulness of Nations," waarin hij de rekenarij van Grattan Guinness overnam en vaststelde, dat de heidense overheersing van Jeruzalem inderdaad in 1917 zou eindigen. Latere onderzoekers in het begin van deze eeuw besloten ook nog naar de datum te gaan speuren en kwamen via allerlei Bijbelteksten op de avond van 8 december, door de oud-Israëlische jaartelling om te rekenen naar de Christelijke jaartelling. — o.a. "De 25e van de maand Kislev" (begin van het 8-daagse Chanoeka-feest), dat in 1982 op 10 december viel.

En zo waren er heel wat jaren vóór 1917 in Engeland talrijke christenen, die geloofden dat Jeruzalem december 1917 bevrijd zou worden van de Turken. Gezocht? Ja, als het niet was uitgekomen, zou iedereen deze redenering inderdaad zo genoemd hebben, wijzelf ook trouwens. Maar ….. het kwam wèl uit! Dat de reeks ongelofelijke "toevalligheden" hiermee niet uitgeput was, moge blijken uit het volgende:

DE EGYPTISCHE MUNT

Als bijzonder bewijs van het samenvallen van beide jaartallen in verschillende jaartellingen, kan men in verscheidene Israël-boeken de afbeelding vinden van een Egyptische munt van "10 Millièmes," die in genoemd jaar geslagen werd en beide jaartallen draagt: 1917 èn 1335.

 In zijn boek "The Palestine Campaigns" schrijft de latere generaal Wavell — op wie we later zullen terugkomen — dat generaal Allenby in 1917 met grote moeite, enkele vliegtuigeskaders uit zijn vaderland naar het strijdtoneel in het Nabije Oosten, had weten te doen dirigeren. Later zouden die een doorslaggevende rol spelen, bij het ongedeerd in handen krijgen van Jeruzalem. Allenby had zijn opperbevelhebber, Philip Chetwode, opgedragen de stad Jeruzalem zonder enig geweld te veroveren. Hiertoe mocht de stad niet geheel omsingeld worden, maar voor de Turken een uitweg gelaten worden in Noordelijke richting. Ten gevolge van deze — militair gezien — bijna onverantwoordelijke beperking, was het Britse leger in de omgeving van de stad vele dagen tot gedwongen werkeloosheid gedoemd, hetgeen de officieren tot wanhoop bracht! Maar de aanwezige Britse luchtmacht, de "Vliegende vogels" van (Jes 31:5 ) beheersten het luchtruim volledig, hetgeen er ten dele toe bijdroeg, dat de Turken in de nacht van 8 op 9 december 1917, in alle stilte de stad ontruimden en zich naar het Noorden terugtrokken. De Engelse troepen hadden in een hoefijzervorm de stad omsingeld, zodat de Turken de gelegenheid hiertoe kregen.

Maar er was méér. Allenby had vanuit vliegtuigen duizenden pamfletten boven de stad laten uitstrooien, waarin hij de Turken opdroeg de stad onmiddellijk te verlaten en ondertekende dit met: "Allenby," wat door de Turken begrepen werd als "Allah-en-Neby," de profeet van Allah. Dit bevel van Allah’s profeet bracht zo’n paniek teweeg, dat de Turken onverwijld op de loop gingen, alles achterlatend. Maar de Turkse legerleiding was vastbesloten, de stad tot iedere prijs te heroveren, hetgeen later uit de verhoren van krijgsgevangenen zou blijken. Men had zelfs de soldaten die Jeruzalem opnieuw in Turkse handen zouden brengen, vrije plundering in de Davidsstad beloofd …

Joodse, Christelijke en Arabische inwoners van de stad brachten de nachten die volgden, door in gebed op de daken van hun huizen, God smekend, dat het Britse leger de tegenaanvallen van de vijand zou weten af te slaan. Maar het optreden van het 14e bombardements-squadron, dat voortdurend boven het gevechtsterrein patrouilleerde, bracht de Turkse legerleiding ertoe, uiteindelijk van alle veroveringsplannen af te zien. En zo werd de stad letterlijk door "vliegende vogels beschermd, gered en bevrijd". (Jes 31:5 )

De blijdschap onder de bewoners van de stad was onbeschrijfelijk. En niet minder bij de Britse soldaten. Op 11 december trok generaal Allenby zelf, de stad binnen, vergezeld door vertegenwoordigers van de andere bondgenoten, die vol eerbied voor de Stad van God, Jeruzalem, te voet binnentrokken. Wanneer wij bedenken, dat de stad inderdaad werd bevrijd op de wijze zoals geprofeteerd was, dan kunnen we alleen maar met eerbiedige verwondering vaststellen, dat de God van Abraham, Isaäc en Jakob wel op een heel unieke wijze de gehele operatie "naar Zijn gemaakt bestek" heeft doen verlopen …

Jur