English: click here!
Numeri 18 - herstel Hogepriesterschap
Numeri 18:1 De HEERE zei tegen Aäron: U, uw zonen en uw familie met u, moeten de gevolgen dragen van ongerechtigheid in het heiligdom. En u, en uw zonen met u, moeten de gevolgen dragen van ongerechtigheid binnen uw priesterambt.
Het eerste vers van hoofdstuk 18 legt een grote verantwoordelijkheid op het priesterambt. Aäron en zijn zonen zijn geroepen om in het heilige en soms ook in het Heilige der Heiligen dienst te doen. Zij moesten de zonden dragen die binnen het priesterambt hadden plaatsgevonden. Die zonden waren aanwijsbaar. Aäron zelf was niet schuldig door ongehoorzaamheid. Toch droeg hij de schuld.
Hadden niet 250 mannen daar gestaan met vuurschalen om YHWH te offeren, die voor het grootste deel niet bevoegd waren dit te doen? Die bovendien opstandig waren tegen Gods leiding? Zij hadden het heiligdom ontheiligd.
Het volk had het hogepriesterschap van Aäron afgewezen. Het verwijt van de opstandelingen was gericht tegen Mozes en Aäron:
“U trekt te veel naar u toe, want heel de gemeenschap, allen zijn zij heilig, en de HEERE is in hun midden.’ Numeri 16:3
Hiermee wilden ze zeggen: verbeeld je niet dat jullie alleen zo heilig zijn om die dienst te verrichten. Iedereen hier kan dat doen. Maar het afwijzen van de hogepriester betekent de dood. Net zo als het afwijzen van onze Hogepriester Yeshua de dood tengevolge heeft.
Aäron had zich verontreinigd door zich tussen de opstandige menigte te begeven met het reukwerk dat op het reukofferaltaar in het Heilige moest worden gebrand.
Hoofdstuk 16:18 zegt dat Aäron tussen de doden en de levenden bleef staan met heilig vuur. Een hogepriester mocht niet in aanraking komen met de doden. De noodzaak was er, om verzoening te kunnen doen en levens te redden van de plaag, maar niettemin was het een oneigenlijk gebruik van de heilige voorschriften en dus zonde. Op deze manier was er ongerechtigheid binnengeslopen in de tempeldienst waarvan de gevolgen gedragen moesten worden door Aäron en zijn zonen. De opstand was tegen Aäron gericht. Aäron nam een risico om velen te verzoenen en te redden en toch kwam alle schuld op Hem neer. Hij, Aäron, die door de anderen met jaloezie werd behandeld, die beledigd en onterecht aangeklaagd werd doet "verzoening over het volk" met vuur van het altaar en daarop reukwerk in het enige wierookvat dat door God aangenomen wordt. Wat een heerlijk beeld van onze Hogepriester Yeshua, die voorspraak doet bij God, die de gevolgen draagt van de ongerechtigheid.
Wat dat dragen van hun ongerechtigheid inhoudt, wordt hier niet precies vermeld. Maar we vinden dat wel in
Numeri 4: 22 Als een leider gezondigd heeft en zonder opzet tegen een van alle geboden van de HEERE zijn God iets gedaan heeft wat niet gedaan mag worden, zodat hij schuldig is,
23 of als zijn zonde, die hij daartegen begaan heeft, hem later bekendgemaakt wordt, dan moet hij zijn offergave brengen: een geitenbok, een mannetje zonder enig gebrek.
24 Dan moet hij zijn hand op de kop van de bok leggen en hem slachten op de plaats waar men het brandoffer slacht voor het aangezicht van de HEERE. Het is een zondoffer.
25 Vervolgens moet de priester met zijn vinger een deel van het bloed van het zondoffer nemen en het op de hoorns van het brandofferaltaar strijken. Hij moet het overige bloed aan de voet van het brandofferaltaar uitgieten.
26 Verder moet hij al het vet ervan op het altaar in rook laten opgaan, net zoals het vet van het dankoffer. Zo zal de priester voor hem verzoening van zijn zonden doen, en het zal hem vergeven worden.
We zien in dit alles de middelaarsfunctie van Yeshua uitgebeeld. Op Aäron en zijn zonen wordt plaatsvervangend de schuld gelegd, die dan weer kan worden bedekt door het offeren van een dier. De Levieten blijken bevoegd te zijn om hulpdienst te verrichten, zonder de heilige voorwerpen aan te raken. De Levieten waren de vervanging van de eerstgeborenen in Israël die apart gezet werden voor God. Zo vermeldt Numeri 3: 45:
“Neem de Levieten in plaats van alle eerstgeborenen onder de Israëlieten, en het vee van de Levieten in plaats van hun vee; de Levieten zullen Mij toebehoren. Ik ben YHWH.”
Er is verschil in de dienst van Aäron en zijn zonen en de overige Levieten. In de centrale as zien we vers 4 dat zegt dat ze zich moeten aansluiten bij Aäron en zijn zonen en niet andersom. De verhoudingen werden dus heel duidelijk gesteld. Het was het tegenovergestelde van wat Korach deed, die ook een Leviet was. De Levieten mogen hulpdiensten verlenen, maar niet in de nabijheid van de heilige voorwerpen in de tabernakel komen. Dat zou hun dood betekenen. Die dienst van de Levieten is een geschenk aan Aäron en zijn zonen. "Zij moeten zich bij u aansluiten" (Numeri 18:4). De naam Levi betekent: aansluiten, verbinden of bijvoegen. Deze Levieten zullen de taken van Aäron en zijn zonen verlichten. Als het goed is zal men in zo’n positie ook vrede ervaren, doordat men Gods beschikking aanvaardt.
Het was satan die aan God gelijk wil zijn. Diezelfde houding kenmerkt de wereld zonder God en vooral de wereld die zich in de kerk en in religieuze instellingen manifesteert. We zien dat heel duidelijk bij de Paus, die zich de plaatsvervanger van Yeshua noemt. En hoeveel priesters en dominees, professoren in de theologie in toga’s/priestergewaden meten zich een dergelijke heiligheid aan. Het volk vergaapt zich aan zulke figuren en accepteert van harte hun autoriteit.
Zo was de houding van Korach, die een beeld is van de antichrist. Gelukkig hebben zijn kinderen daarvan afstand genomen want Numeri 26:11 vermeldt: “Maar de kinderen van Korach waren niet gestorven.” En er zijn zelfs 11 Psalmen die op naam staan van het nageslacht van Korach.
Het inkomen van de priesters
De zondoffers die door het volk moesten worden gebracht tot verzoening van de schuld, moesten door de priesters gegeten worden, volgens Numeri 18:9 tot en met 11
Numeri 18:9 Van de allerheiligste dingen die van het vuuroffer zijn overgebleven, zal dit voor u zijn: al hun offergaven, met al hun graanoffers, en met al hun zondoffers, en met al hun schuldoffers, waarmee zij Mij hun schuld vergoeden. Dat is het allerheiligste voor u en uw zonen.
10. Op een allerheiligste plaats moet u het eten. Al wie mannelijk is, mag het eten, het moet een heilige zaak voor u zijn.
11. En dit zal voor u zijn: het hefoffer van hun gave, met alle beweegoffers van de Israëlieten. Ik geef ze u, en uw zonen, en uw dochters met u, als een eeuwige verordening. Ieder die in uw huis rein is, mag dat eten.
We lezen dit eveneens in Leviticus 6 : 25 en 26. Dit was een vorm van inkomen voor de priesters, zodat zij vlees konden eten.
In latere tijden werd dit ook een oorzaak tot zonde:
Hosea 4:8 Zij eten de zonde van Mijn volk, en zij verlangen naar hun ongerechtigheid.
De priesters dachten "hoe meer zonden, hoe meer vlees we krijgen". Dat was gruwelijk in Gods ogen, zij hadden immers de roeping om het volk te onderwijzen om God gehoorzaam te zijn en geen verdriet te doen. Ze moesten wijzen op het bloed dat vergoten moest worden om vergeving van zonden te ontvangen en dat ze zonder bloedstorting eigenlijk hadden moeten sterven.
Zoutverbond
Ook hier werd voorzien in het voedsel voor de priesters. Het was een zoutverbond, wat wil zeggen dat dit altijd van kracht bleef.
Numeri 18:18 Hun vlees is voor u. Zowel het borststuk van het beweegoffer als de rechterachterbout is voor u.
19. Alle hefoffers van de geheiligde gaven die de Israëlieten de HEERE moeten brengen, geef Ik u, en uw zonen, en uw dochters met u, als een eeuwige verordening. Het is een eeuwig, met zout bekrachtigd verbond, voor het aangezicht van de HEERE, voor u en voor uw nageslacht met u.
20. Ook zei de HEERE tegen Aäron: U zult in hun land geen erfelijk bezit nemen, en u zult geen aandeel in het midden van hen hebben. Ik ben uw deel en erfelijk bezit, in het midden van de Israëlieten.
Nog meer regelingen voor het onderhoud van priesters en Levieten:
Numeri 18:28 Zo moet ook u een hefoffer voor de HEERE brengen van al uw tienden, die u van de Israëlieten ontvangt, en u moet het hefoffer daarvan voor de HEERE aan de priester Aäron geven.
29. Van alles wat u geschonken wordt, moet u elk hefoffer voor de HEERE brengen, van al het beste ervan, als heilige gave daarvan.
30. U moet tegen hen zeggen: Wanneer u het beste ervan brengt, zal het de Levieten toegerekend worden als de opbrengst van de dorsvloer en de opbrengst van de perskuip.
Ida