Een offerdier mocht geen onvolmaaktheden hebben. Dus de priester mocht die evenmin hebben. 

God vervolgt in Leviticus 23 met een gedetailleerde opsomming van de vastgestelde tijden (מוֹעֲדֵ֣י יי). Je zou dit ook kunnen noemen 'De afgesproken tijden van de Heer". In deze jaarlijkse cyclus is er opnieuw aandacht voor het aspect “heilig” (קֹדֶשׁ).  We moeten behalve het hebben van heilige levens, ook verbonden te zijn met Gods kalender van heilige dagen.

De parasha eindigt met het geven van bevelen over de lamp en het brood in de Tabernakel en vervolgens het geven van een voorbeeld van iemand die heilige dingen niet serieus nam. De man die Gods naam lasterde en vervloekte, werd gedood en er werden verdere instructies gegeven voor de doodstraf.

 Hoofstukken:

21 wetten voor de priesters

22 eisen aan de priesters

23 mo’adiem

24 Menora toonbroden