To translate this website in different languages click here.
Genesis 8 en Genesis 9 - De Zondvloed (2)
De ark drijft op het stijgende water met acht mensen en heel veel dieren, maar in de veilige hoede van God. Het was bepaald geen pleziervaart. Wat er allemaal gebeurd was moet diepe indruk op hen hebben gemaakt. Mensen en dieren hadden hun verzorging nodig, de hokken moesten schoongemaakt worden. Het uitzicht vanaf de boot moet ook heel troosteloos zijn geweest, wie weet wat er allemaal ronddreef. Maar ze hadden bovenal Gods grootheid in dit alles gezien.
Psalm 104:5 Hij heeft de aarde gegrondvest op zijn fundamenten,
die zal voor eeuwig en altijd niet wankelen.
- U had hem met de watervloed als met een gewaad bedekt,
het water stond tot boven de bergen.
De vloed had veertig dagen geduurd. De bronnen van de watervloed en de sluizen van de hemel werden gesloten, en de regen uit de hemel werd gestopt. In de zevende maand, op de zeventiende dag van de maand (17 Tishri), bleef de ark vastzitten op het gebergte van Ararat. Dat was in de periode dat later het Loofhuttenfeest werd gevierd.
En in de tiende maand werden de toppen van de bergen zichtbaar. Ze zaten nu al ongeveer acht maanden in de Ark. En dan nog weer veertig dagen en dan laat Noach een raaf los. Die bleef heen en weer vliegen, maar naarmate de aarde droger werd kon hij zichzelf wel redden.
In de Hebreeuwse tekst correspondeert het heen- en terugvliegen van de raaf (‘uitgaand en terugkerend’) met het geleidelijk terugtrekken van het water (vers 3: ‘gaand הָלַךְ halak 1980 en terugkerend’ שׁוּב shoev 7725; vers 5: ‘gaand הָלַךְ halak 1980 en afnemend’ חָסֵר gaser 2637). Mogelijk verstrekte de raaf Noach informatie over de stand van het wegtrekken van het water. Ook vogels kunnen door God worden ingezet ten dienste van Zijn kinderen. We weten dat God raven stuurde die Elia aan de beek Krith van voedsel moesten voorzien. 1 Koningen 17:2-6.
Met de duif die daarna werd losgelaten ging het minder goed. De aardbodem was nog steeds bedekt met water en de duif kon nergens uitrusten. Dus de duif kwam weer terug naar de plek waar hij goed verzorgd werd. Nadat ze een week later weer werd uitgezonden, kwam de duif terug met een olijfblad in haar snavel en dat was een goed teken. Hierdoor stelde Noach vast dat het water begon te zakken. Het doet denken aan het beeld van de Heilige Geest die bij de Schepping over de wateren zweefde.
Weer een week later liet Noach de duif voor de derde keer los en toen kwam ze niet meer terug. Eindelijk was er op aarde een plek voor de duif. Zo wacht de schepping nu ook op de vernieuwing van het gelaat van de aardbodem, en het openbaar worden van de kinderen van God, waarin Gods Geest tot zijn recht komt.
Psalm 104:29 Verbergt U Uw aangezicht, zij worden door schrik overmand,
neemt U hun adem weg, zij geven de geest
en keren terug tot hun stof.
- Zendt U Uw Geest uit, dan worden zij geschapen
en vernieuwt U het gelaat van de aardbodem.
Genesis 7:24 En het water had honderdvijftig dagen lang de overhand op de aarde. Het is opmerkelijk, dat deze zelfde profetische tijdsperiode gevonden wordt bij het oordeel over de aarde beschreven in:Openbaring 9:5 En hun werd macht gegeven, niet om hen te doden, maar om hen te pijnigen, vijf maanden lang. Hun pijniging was als de pijniging door een schorpioen, wanneer hij een mens steekt. Een Bijbelse maand duurt 30 dagen en vijf maanden zijn dan ook honderdvijftig dagen!
In het voorjaar, op de zevenentwintigste van de tweede maand (27 Iyar), na één jaar en tien dagen, konden Noach en zijn gezin en de dieren, de Ark verlaten.
Genesis 8:20 En Noach bouwde een altaar voor de HEERE; en hij nam van al het reine vee en van alle reine vogels, en bracht brandoffers op dat altaar.
- En de HEERE rook die aangename geur, en de HEERE zei in Zijn hart: Ik zal de aardbodem voortaan niet meer vervloeken vanwege de mens; de gedachtespinsels van het hart van de mens zijn immers slecht, van zijn jeugd af; en Ik zal voortaan niet al het levende meer doden, zoals Ik gedaan heb.
- Voortaan, al de dagen van de aarde,
zullen zaaitijd en oogsttijd, koude en hitte,
zomer en winter, dag en nacht niet ophouden.
We zien vaker in het eerste testament dat de gelovigen op de hoogte waren met de wetten van God, die door hun omgang met God in hun hart waren verankerd. Het was nog vóórdat de wet aan het volk Israël op de Sinaï was gegeven. Noach kende het verschil tussen reine en onreine dieren. En van de dankoffers en spijsoffers werd ook gegeten in blijdschap en dankzegging aan God, die hen gered en doorgeholpen had.
Gods Verbond met Noach, met zijn nageslacht en met de aarde.
Genesis 9:12 En God zei: Dit is het teken van het verbond dat Ik geef tussen Mij en u, en alle levende wezens die bij u zijn, alle generaties door tot in eeuwigheid:
- Mijn boog heb Ik in de wolken gegeven; die zal dienen als teken van het verbond tussen Mij en de aarde.
- Het zal gebeuren, als Ik wolken boven de aarde breng en de boog in de wolken gezien wordt,
- dat Ik aan Mijn verbond zal denken, dat er is tussen Mij en u en alle levende wezens van alle vlees. Het water zal niet meer tot een vloed worden om alle vlees te gronde te richten.
- Als deze boog in de wolken is, zal Ik hem zien, en denken aan het eeuwig verbond tussen God en alle levende wezens van alle vlees dat op de aarde is.
- God zei dus tegen Noach: Dit is het teken van het verbond dat Ik gemaakt heb tussen Mij en alle vlees dat op de aarde is.
Dit verbond is niet hetzelfde als de “de Noachitische wetten” die ons veelvuldig voorgeschoteld worden. Die komen niet uit de Bijbel, maar uit de Talmud. Vergelijk zelf maar of dat overeenkomt met wat hier in dit hoofdstuk staat. Het verbond is allereerst een belofte die van God uitgaat, dat Hij niet meer alle mensen en dieren door water zal doen verdrinken.
Over de Noachitische wetten kun je de volgende pagina’s raadplegen, zodat je volledig geïnformeerd bent.
Noachitische samenleving zonder Yeshua
Noachitische wetten in het licht van de Bijbel
De natuur werd weer helemaal hersteld, klaar voor de mens om daar te wonen, de aarde te bebouwen en zijn God te verheerlijken. Dit herstel heeft raakvlakken met de schepping.
Noach werd landbouwer en plantte een wijngaard, Hij die rechtvaardig was in Gods ogen en aan wie God genade had bewezen, ging hier een weg die niet goed was. Satan zal er ook alles aan doen om zulke mensen te verleiden en Noach liet zich verleiden om teveel wijn te drinken en naakt te gaan lopen en slapen. Er wordt wel verondersteld dat Noach de werking van wijn en alcohol niet kende. Het zijn allemaal onzekere factoren. Bovendien wordt met “de naaktheid van de man” in de Bijbel heel vaak zijn vrouw bedoeld.
Genesis 9:22 En Cham, de vader van Kanaän, zag de naaktheid (6172 עֶרְוָה erwah) van zijn vader en vertelde het aan zijn beide broers buiten. (Schaamte/naaktheid van zijn vader is erwah aviw עֶרְוַת אָבִיו)
Genesis 9:23 Toen namen Sem en Jafeth een kleed, legden het op hun beider schouders, liepen achteruit en bedekten de naaktheid van hun vader (6172 עֶרְוָה erwah) , met het gezicht afgewend, zodat zij de naaktheid van hun vader (6172 עֶרְוָה erwah) niet zagen.
Vergelijk dit met andere Tora gedeelten:
Leviticus 18:7 U mag de schaamte (6172 עֶרְוָה erwah) van uw vader, namelijk de schaamdelen van uw moeder, niet ontbloten. Zij is uw moeder, u mag haar schaamdelen (6172 עֶרְוָה erwah) niet ontbloten. 8. U mag de schaamdelen van de vrouw van uw vader niet ontbloten. Het is de schaamte van uw vader (6172 עֶרְוָה erwah) .
Schaamte van zijn vader is erwah aviw עֶרְוַת אָבִיו Zo ook Leviticus 18:16 (2x); Leviticus 20:11, Leviticus 20:20 ; Leviticus 20:21
Er is dus een mogelijkheid dat de vrouw van Noach hierin is betrokken. Cham is blijkbaar niet met respect omgegaan met hetgeen hij gezien had. Verder is het vreemd dat Cham zich hieraan schuldig maakte, en dat zijn zoon Kanaän erom vervloekt wordt. Het nageslacht van Kanaän was trouwens een volk dat uitgeroeid moest worden vanwege hun zonden.
Het is verdrietig dat zo’n ogenschijnlijk puur nieuw begin direct weer wordt aangetast door de zonde. Maar de Bijbel is een eerlijk boek en verbloemt niet wat er werkelijk plaatsvindt. De mens wordt niet mooier voorgesteld dan hij is. We hebben Hem nodig, wiens belofte in de Naam van Noach is besloten:
“Deze zal ons troosten over ons werk en over het zwoegen van onze handen, vanwege de aardbodem, die door YAHWEH vervloekt is.”
Een tabel van Jur:
Ida