English & other languages: click here!

Job 8 - Bildad aan het woord

Evenals Elifaz is Bildad van mening dat Job zijn ellende een gevolg is van zijn zonde. Hij is zelfs nog strenger in zijn bewoordingen.

Hoelang zul je deze dingen blijven zeggen, en zullen de woorden van je mond een geweldige stormwind zijn......? 

Later zegt God tegen Elifaz, die ook namens de vrienden sprak: "gij hebt niet recht van Mij gesproken zoals mijn knecht Job."  (Job 42:7).

Als je kinderen tegen Hem gezondigd hebben....... nu begint Bildad ook nog eens over de vermeende zonden van Jobs kinderen die hij heeft moeten verliezen. Volgens Bildad hebben die kinderen gekregen wat ze verdiend hebben en dat impliceert dat Job ook krijgt wat hij verdient. Dat is zout in de wonden strooien. Job bad dagelijks voor zijn kinderen en offerde God omdat ze wel eens gezondigd zouden kunnen hebben (Job 1:5).

Maar als je ernstig God zoekt, en de Almachtige om genade smeekt...... dat wat Bildad in de verzen 5 en 6 zegt is kenmerkend voor zijn houding door het hele boek heen. Vanuit het oogpunt van Bildad moet Job om genade smeken. Voor hem is er geen ander principe dan "oorzaak en gevolg". Maar de woorden 'barmhartigheid' en 'troost' worden terziijde gehouden, overschaduwd door een keihard oordeel. Hoe kan Job om genade smeken voor zonden die hij niet begaan heeft. Er moet iets anders zijn, iets wat ze niet kunnen begrijpen.  

als je zuiver en oprecht bent, dan zal Hij nu voorzeker ter wille van jou ontwaken,....... een dergelijke uitspraak houdt in dat hij Job niet zuiver en oprecht beoordeelt, want anders had de HEERE wel herstel gegeven. 

Je begin zal wel klein zijn, maar je einde zal zeer groot worden....... Bildad bedoelt dat Job dit zal ervaren als hij zonde belijdt en om genade smeekt. Maar wat hij daar zegt 'je einde zal zeer groot worden' dat zal voor Job werkelijkheid worden als Bildad zijn zonde belijdt en Job voor hem om genade bidt. Wij kennen het einde van deze geschiedenis, maar in dit tijdsbestek tast ieder in het duister. Maar toch menen de vrienden het te 'weten'. 

doe toch navraag bij de vorige generatie, bereid je voor op een onderzoek naar hun vaderen........ Bildad wil zijn stelling, dat het onheil het gevolg is van Job zijn zonde, kracht bijzetten door Job te adviseren de wijsheid van het voorgeslacht te raadplegen. Die wijsheid zal Job zonder twijfel ervan overtuigen dat hij gezondigd heeft. De vaderen waren in de Bijbel niet altijd een voorbeeld van wijsheid. Er zijn talrijke teksten waaruit dat blijkt (2 Kon. 17:14; 2 Kon. 23:32,37; Nehemia 9:2,16; Psalm 78:8). De apostel Petrus waarschuwt voor ‘de overlevering van de zinloze levenswandel van de vaderen’ (1 Pet. 1:18-19). Wij weten dat we onze gedachten aan Gods Woord moeten toetsen.

Immers, wij zijn van gisteren en weten niets....... Bildad zoekt zijn wijsheid in datgene wat de vorige geslachten aan kennis opgebouwd hebben. Voor praktische zaken zal dat zeker van toepassing zijn, maar het handelen van God kunnen we daar niet aan afmeten. Bilhad als nazaat van Abraham en Ketura dacht mogelijk aan de zegeningen van Abraham. Echter, ook Abraham doorstond beproevingen, waaruit zijn standvastigheid moest blijken. Dat zou een voorbeeld kunnen zijn, maar niet om aan te tonen dat Job een huichelaar, zoals Bildad het in vers 13 doet voorkomen, of anderszins een zondaar is. 

Zullen die je niet onderwijzen, tot je spreken........ voor Bildad is de oplossing gelegen in het toepassen van kennis. Hij neemt Jobs lijden niet serieus. Bildad mist invoelingsvermogen. Het onderwijs voor Job en zijn vrienden moet bij God zelf gezocht worden. Wat zou het heilzaam zijn geweest als ze samen met Job bij God te rade zouden zijn gegaan, als ze Hem om hulp en standvastigheid hadden gevraagd. Er hadden woorden van troost, meelijden en bemoediging uit het hart van de vrienden moeten komen. Maar dit alles paste in de verzoeking die satan op Job deed neerkomen en niemand van deze mannen kon dat begrijpen. 

Zo zijn de paden van allen die God vergeten....... Bildad vergelijkt het leven van Job met biezen in de knop. Het lijkt zo vruchtbaar te zijn maar het is eerder verdord dan het gewone gras, want er is geen water genoeg. Die knop zou dan de hoop van de huichelaar: Job zijn. Hij stelde, volgens Bildad, zijn hoop daar wel op, maar dat vertrouwen is slechts spinrag.

Hoe kon Bildad het leven van zijn vriend Job vergelijken met de paden van allen die God vergeten? Wat een onterecht oordeel ligt daarin besloten. Een oordeel gebaseerd op een vaststaand vals principe, dat onheil altijd het gevolg is van zonde. Zoals het verdorren van biezen het gevolg is van gebrek aan water (geloof). Men kan wel tijdelijk veel voorspoed hebben, maar uiteindelijk blijft er niets van over. Dit principe zal inderdaad zo werken, maar je kunt het niet in alle gevallen toepassen. Wie de ander liefheeft zal dit ook eerst aan God voorleggen.

We weten echter dat het onheil dat bijvoorbeeld Abel, Jonathan, Jeremia, Johannes de Doper en Christus!!! overkwam, niet het gevolg was van hun zonden, want zij waren rechtvaardig in Gods ogen. Maar er is ook een satan, die een moordenaar en leugenaar van de beginne is (Joh.8:44). Die gaat rond om te zoeken wie hij kan verslinden (1 Petrus 5:8).

Hij zal op zijn huis leunen, maar het zal niet blijven staan........ ja, als datgene waar Job op vertrouwt slechts spinrag is dan zal zijn huis hem ook niet de veiligheid en geborgenheid kunnen geven. Het is een kaartenhuis dat in elkaar valt als je erop leunt. Zo ziet Jobs leven er nu toch ook uit? Job, zie je dan niet dat Bildad gelijk heeft?  Zo gaat het maar door met die 'vriendschapsgesprekken...'

Hij (Job) is een saprijke plant in de zon, en zijn jonge loten spreiden zich uit over zijn tuin...... daarmee kun je Jobs 'vorige leven' vergelijken. Zo kennen zijn vrienden hem nog, maar de tijden zijn veranderd. Deze prachtige plant is inmiddels verwijderd. Er is zelfs niets meer van over. De plek waar hij gegroeid is en gebloeid heeft kent hem helemaal niet meer. Hetzelfde geldt voor Jobs vrienden die hem ook niet meer zien zoals toen. Alsof hij er nooit geleefd heeft. 

dat is de vreugde van zijn weg; en uit het stof zullen anderen voortkomen....... Bildad heeft het nu over de vreugde van de weg die voortijds beëindigd werd. Dat was Jobs vreugde dan. Maar het is voorbij. Nu komen er anderen voor hem in de plaats, zoals op de plaats waar die mooie plant stond, nu een andere uit de aarde omhoog spruit.

God zal de oprechte niet verwerpen, en Hij grijpt kwaaddoeners niet bij de hand....... wat Bildad hier zegt is waar. God zal Job ook niet verwerpen, in tegendeel. Maar deze uitspraak houdt in dat Job niet oprecht is, want dan had hij Gods zegen ervaren. Het is dus een indirecte beschuldiging. Job hoeft er ook niet op te rekenen dat God hem, als kwaaddoener, bij de hand zal nemen. Weer het onterecht toepassen van Gods waarheden. 

Eens zal Hij je mond weer met lachen vervullen, en je lippen met gejuich....... deze tekst doet denken aan Psalm 126:2 waar de blijdschap van de teruggekeerde ballingen wordt beschreven. Bilhad verbindt die blijdschap dan ook met bekering als voorwaarde om die blijdschap te ervaren. Zowel Job als Bildad weten niet dat God al een prachtig plan klaar heeft liggen voor Job. Deze woorden zullen in vervulling gaan, maar niet op de voorwaarde van Bildad.

Dan zullen de tegenstanders beschaaamd staan.

In scherpe bewoordingen heeft Bildad hetzelfde gezegd als Elifaz. Ze praatten allebei langs Job heen en gaven geen enkele troost.

Ida