Jesaja 17 Profetie over Damascus en Efraïm

De profeet richt zich in dit hoofdstuk tegen de machten ten noorden van Juda: Damascus (ook Aram genoemd) en Efraïm, het tienstammenrijk. Beide worden tegelijk beschreven omdat zij op politiek terrein samenwerken. Aram en Israël vielen samen Juda aan om de koning te dwingen deel te nemen aan een coalitie tegen Assyrië (2 Kon. 15:37; 2 Kon. 16:5-8). In de tijd dat Jesaja profeteerde was Achaz koning van Juda. Hij stelde zijn vertrouwen op de toenmalige wereldleider Tiglat-Pileser van Assyrië. Achaz betaalde grote sommen goud en zilver voor deze hulp en Juda werd toen feitelijk een vazalstaat van Assyrië. Bovendien liet Achaz een altaar van de god van Assyrië – dat hij in Damascus gezien had – kopiëren en neerzetten op het tempelplein in Jeruzalem. Tiglat-Pileser veroverde Damascus en liet koning Resin ter dood brengen (2 Koningen 16:5-9).

De hoofdstad Damascus van het oude land Syrië, was één van de grote steden van de antieke wereld. Syrië ligt direct ten noordoosten van Israël, en de noordelijke stammen, rond het Meer van Galilea, hadden voortdurend contact en interactie met Syrië.
Volkeren zullen een verbond sluiten tegen Israël en Juda, maar uiteindelijk zullen deze verdrukkers samen met Assyrië, (later Babel) worden verwoest.

Volgens Deuteronomium 2:35 ligt Aroër aan de overzijde van de Jordaan tussen de Jabbok en de Arnon in en volgens Jozua 13:25 dicht bij Rabbah. Dat gebied wordt verlaten zegt Jesaja en dat houdt in dat namens de HEERE de ballingschap wordt aangezegd. Dan zullen er alleen kudden zijn en geen mensen. 

Het is mogelijk dat er hier en daar nog wel bewoners zijn overgebleven, maar het mooie is er wel van af. Sprak men eerder wel eens bewonderend over de 'luister' van Syrië en Israël, die 'luister' lijkt nu wel definitief tot het verleden te behoren. 

spreekt de HEERE van de legermachten...... het uitspreken van deze woorden maakt duidelijk dat God hier spreekt en geen mens.

Op die dag zal het gebeuren dat de luister van Jakob zal wegteren....... de eer van Israël zal ten onder gaan en er zal weinig van overblijven.  Dat 'wegteren' wordt met drie verschillende beelden geïllustreerd.

1. 'een magere man', hij leeft nog wel, maar het is vel over bot. De kracht is er uit.

2. 'een oogstende man',  hij pakt het koren op dat hij gemaaid heeft. Helaas het is geen volle garve. Bij de nalezing is er haast niets meer te vinden. Zo zal het gaan in 'Het dal van Refaïm',  een grote landbouwstrook vlak naast Jeruzalem.

3. 'de olijvenoogst', meestal vallen de olijven vanzelf van de takken, maar er blijft altijd nog wat hangen (Deut. 24:19-22), die gewoonlijk uit de boom 'geslagen' worden. Daarna zit er praktisch niets meer aan. Hooguit hier en daar een olijfje als je goed zoekt. 

De verwoesting zal groot zijn, maar tegelijk is er nog een rest over en dat geeft hoop. Het is weer YAHWEH zelf die hier spreekt.

Op die dag zal de mens de blik richten op Hem Die hem gemaakt heeft...... het mag dan een armzalig overblijfsel zijn, maar het is een waardevol overblijfsel dat in gemeenschap met zijn Schepper leeft. Deze mensen hebben ingezien dat hun leven niet in orde was. Ze hebben zich bekeerd, ze hebben zich laten louteren. Ze richten zich vanaf dat moment alleen op YAHWEH, de Heilige van Israel. Er komt een soort van opwekking onder het Joodse volk, althans wat daar van over is. 

Dan zal hij de blik niet richten op de altaren, het werk van zijn handen....... de wierookaltaren op de hoogten, de asjerapalen, de godenbeeldjes zien ze als vuilnis, ze kijken er niet meer naar en hebben er ook geen behoefte meer aan. Weg ermee!  Ze zien alleen nog Hem die hen uit de duisternis overgezet heeft in Zijn koninkrijk (Kolossenzen 1:13), Hij de Almachtige die de geschiedenis van de wereld in Zijn hand heeft. 

Op die dag zullen zijn sterke steden zijn als een verlaten plek in het woud...... 'op die dag" de dag van het oordeel en de overgang naar het Vrederijk onder Koning Yeshua, zijn er geen versterkte steden meer nodig. De oorlog zal er niet meer zijn.

die zij achterlieten voor de Israëlieten; het zal een woestenij zijn........ ja, bij de aanvang van het Vrederijk zal er wel het één en ander opgeruimd moeten worden, dat nog herinnert aan het bestaan waar satan de scepter zwaaide.

Want u bent de God van uw heil vergeten, aan uw sterke Rots hebt u niet gedacht.......  wat kan de mens opgaan in het denken van deze wereld. De wereld heeft zoveel te bieden maar het lijkt soms of we er zelf naast grijpen. We stellen ons af op de meningen van invloedrijke mensen en willen door hen erkend worden. En toch..... ons waarlijke heil is te vinden op een totaal ander vlak, bij de Schepper, de God van ons heil, de Sterke Rots!

In plaats van voorspoed en welvaart, zal dit leiden tot ziekte en leed waar op geen enkele manier aan te ontkomen is.  

Wee, het rumoer van vele volken, ze razen als het razen van de zee.......  Deze profetie speelde in de dertiger en twintiger jaren van de 7de eeuw voor Chr. Omdat de Assyriërs bij hun veldtocht tegen het zuiden ook het land van de Filistijnen zijn binnengetrokken, is het niet onwaarschijnlijk dat ook de Filistijnen mee zouden hebben gedaan om het verzwakte land van Juda en Jeruzalem leeg te plunderen. Jesaja noemt hier vele volken, en als we Psalm 83 lezen zien we al die namen van de volken die Israël omringen en nog steeds bedreigen. 
zij maken een gedruis als het bruisen van geweldige wateren........ook in onze tijd kennen we het rumoer van vele volken, dat houdt niet op en het razen van de zee zal op een vernietigende storm uitlopen. Water en zee zijn in de Bijbel vaak zinnebeelden van mensenmassa's. Het kan een mens beangstigen als je hoort van aanslagen, oorlogen en dreigingen van oorlogen. Het zijn de natiën met hun regeringen: De koningen van de aarde stellen zich op en de vorsten spannen samen tegen de HEERE en tegen Zijn Gezalfde (Psalm 2:2). 

Deze ging met de brief met goddeloze bedreigingen van Sanherib, de toenmalige koning van Assyrië, naar de tempel en legde het God voor. De volgende dag had een engel van YHWH het Assyrische leger van 185.000 soldaten die Jeruzalem belegerden, gedood (2 Kon. 19:35). Dit is het lot van de onderdrukkers van Gods volk. Maar dat zal het ook in de eindstrijd zijn als een coalitie van naties ( VN), als een beeld van Assyrië/Babel optrekt tegen Jeruzalem. Ze worden opgejaagd als kaf en werveldistels (dit zijn verdroogde artisjokplanten, die losraken van hun wortels en door de wind worden meegenomen).

Nadat Daniël een beschrijving gaf van het beeld uit de droom van Nebukadnezar, schreef hij: ’Er werd een steen, niet door handen, [uit een berg] uitgehouwen, en die trof het beeld aan zijn voeten van ijzer en gevormd leem en verbrijzelde ze. Ze werden als kaf op een zomerdorsvloer. De wind voerde ze weg, zodat er geen spoor van teruggevonden werd.’ (Daniël 2:34-35)

Tegen de tijd van de avond, zie, verschrikking......! Nog voor de nacht van verschrikking zijn einde vindt in de nieuwe dag, zijn de belagers verdwenen (Jes. 37:36; 2 Kon. 7). Zo zal het gaan met de onderdrukkers van Gods volk. Met de Assyriërs en hun bondgenoten toen, met Hamas en Hezbollah nu en met al de samengestroomde legermachten in de eindstrijd. Al die machten zullen als kaf vergaan, of het nu de EU is, de NAVO , de VS, de WEF, de Cabal (The Deep State), de economie, de aandelenbeurzen. de multinationals. Aan Yeshua HaMashiach is alle macht gegeven (Matth. 28:18) en de andere machten zullen vergaan en worden aan Zijn voeten neergelegd (1 Kor. 15:25). Allen die verdrukt en vervolgd worden om Christus wil, zullen door Hem bevrijd worden.

Ida