English & other languages: click here!

1 Korinthe 7 (B) - Ongehuwd zijn

1 Korinthe 7: 25-40

De Korinthiërs hadden aan Paulus vragen gesteld over hen die nog niet getrouwd geweest waren. Omdat hij meende ook de Geest van God te hebben, geeft hij hun als een geestelijke, gerijpte broeder enkele aanwijzingen. Hij zegt tegen hen dat hij of zij die ongetrouwd is, niet trouwen móet. Zonder een huwelijksrelatie kunnen zij veel goede werken doen, want zij hebben alleen maar de Heer te behagen, en dat is veel beter. Hij geeft hun deze raad, maar laat hen volkomen vrij te handelen naar de mate van hun geloof, als ze het maar doen ´in de Heer´. Hij voegt eraan toe: ´De tijd is kort´. Dat betekent: sinds het kruis leven we in een tijd waarin alles met sneltreinvaart naar het einddoel gaat. Alles gaat voorbij! Wat zal standhouden? Neem dus geen lasten op u, die u in uw leven zouden kunnen hinderen.

1 Korinthe 7:25-28 Wat betreft hen die nog maagd zijn, heb ik geen bevel van de Heere. Ik geef echter mijn mening als iemand die barmhartigheid van de Heere heeft gekregen om trouw te zijn. 26. Ik denk dat dit goed is met het oog op de aanstaande nood, namelijk dat het voor een mens goed is om zo te zijn. 27. Bent u aan een vrouw verbonden, zoek geen losmaking. Bent u vrij van een vrouw, zoek dan geen vrouw. 28. Maar ook als u trouwt, zondigt u niet. Ook als een meisje dat nog maagd is, trouwt, zondigt zij niet. Zulke mensen echter zullen wel verdrukking hebben in het vlees en dat wil ik u besparen.

Wat betreft hen die nog maagd zijn..... Paulus begint in dit gedeelte met betrekking tot het huwelijk met woorden voor jongeren. En wel eerst met maagden, ongetrouwde jonge vrouwen. Meisjes nog…… In zijn advies voor hen gaat hij uit van zijn eigen ervaring: die inhoudt dat de HEERE hem barmhartigheid heeft gegeven om trouw aan Hem te zijn. Die verregaande trouw aan God zou hij iedereen gunnen.

Ik denk dat dit goed is met het oog op de aanstaande nood...... die aanstaande nood was de grote verdrukking die in de tijd van Paulus een enorme belasting voor de gelovigen vormde, het zou ook met 'bestaande nood' vertaald kunnen worden (1 Kor. 4:10-11; 1 Korinthe 15:31-32 - Strong G1764). Voor ons, die nog dichter bij de eindtijd zijn gekomen, is die nood een nog grotere dreiging. In een huwelijk en gezin heb je verantwoordelijkheid voor de gezinsleden. Voorbeeld: Je geliefden zullen ongetwijfeld door satan als gegijzelde worden gebruikt om je tot zonde te verleiden. De maatschappelijke ontwikkeling, de scholing is, anders dan in een theocratie, erop gericht de kinderen los te maken van hun gelovige opvoeding.

De nieuwe wereldorde, die niets anders is dan het antichristelijk bewind, zal door haar technologische hoogstandjes, satanisch vermaak, gepaard gaande met vleierijen, vele gezinsleden verblinden voor Gods Koninkrijk. onder normale omstandigheden is een huwelijk goed en mooi, maar die tijd is voorbij. Het is nu de tijd van de 'aanstaande nood', zoals Paulus dat noemt.

Als we weten dat we in de laatste dagen, overeenkomstig Openbaring 9, een demonische invasie meemaken, zullen huwelijken en gezinnen het zwaar te verduren krijgen. Als je gezin om jouw gelovig belijden verdrukking moet ondergaan zal dat je eigen verdrukking des te zwaarder maken. Als jij moet aanzien dat je gezinsleden in de greep van satan komen is dat een groot verdriet. Paulus zegt: "Dat wil ik u besparen."
Bent u aan een vrouw verbonden, zoek geen losmaking.......Wie verbonden is aan een man of vrouw, dat wil zeggen wie getrouwd is, moet ook trouw aan dat verbond blijven (Mal. 2:14). En wie niet verbonden is aan een man of vrouw moet dat niet zoeken. We hebben, zoals Paulus, Gods barmhartigheid hard nodig om trouw aan Hem te zijn.

Maar ook als u trouwt, zondigt u niet....... er zullen ook redenen kunnen zijn dat het juist wel Gods wil is om in deze tijd een huwelijk te sluiten. Maar laten we niet onze eigen wil met die van God verwisselen en ons aan Zijn leiding toevertrouwen. Een huwelijk waarin de wederzijdse verbondenheid met God centraal staat, is sterk. Uiteindelijk is het huwelijk geen bedenksel van mensen, geen cultureel verschijnsel, maar een relatievorm die al bij het eerste mensenpaar door God is ingesteld. Het ziet op de Bruiloft van het Lam.

Het gaat er in dit hoofdstuk om dat Paulus heel duidelijk maakt dat getrouwd of alleenstaand zijn op zichzelf geen verschil maakt in de geestelijke verhouding tot God. Dit was een verkeerde denkwijze van de Korinthische christenen.

1 Korinthe 7:29-31 Maar dit zeg ik, broeders, dat de tijd beperkt is. Laten zij die vrouwen hebben, voortaan zijn alsof ze die niet hebben, 30. en zij die huilen, alsof zij niet huilen, en zij die blij zijn, alsof zij niet blij zijn, en zij die kopen, alsof zij niet bezitten, 31. en zij die van deze wereld gebruikmaken, alsof zij die niet gebruiken. Immers, de gedaante van deze wereld gaat voorbij.

De tijd is beperkt: dat klinkt vreemd voor ons, maar Paulus anticipeert door Gods Geest ook op latere tijden. Ook Yeshua bereidde de gelovigen van alle tijden voor om Zijn komst te verwachten: 'Wees daarom ook gereed, want de Mensenzoon komt op een uur dat u niet verwacht (Matth. 24:44). Het wijst op de verdrukkingen die de gelovigen van alle tijden zullen meemaken. Het zal ons bewust maken van de ernst van het geloof in een gevallen wereld.

Laten zij die vrouwen hebben, voortaan zijn alsof ze die niet hebben.....

deze uitspraak betekent niet dat je je huwelijk en gezin moet verwaarlozen. Kijk maar eens wat Paulus in 1 Timontheüs 5:8 daarover zegt. Maar de beslissingen die in geloof en op grond van Gods Woord moeten worden genomen hebben niet de goedkeuring van het gezin nodig. We verlangen terecht naar vrede en harmonie in het gezin. Maar de vrede met God gaat daar bovenuit. Niet het huwelijk en het gezin is het hoogste doel, maar de vrede met God en de gehoorzaamheid aan Hem. Uiteindelijk zal dat ook het gezin ten goede komen als men open staat voor Gods leiding. Dit heeft natuurlijk vooral betrekking op de situatie die in 1 Kor. 7:12 wordt getekend: een broeder die getrouwd is met een ongelovige vrouw.

zij die huilen, alsof zij niet huilen, en zij die blij zijn, alsof zij niet blij zijn....... huilen, blijdschap zijn emotionele uitingen die belangrijk zijn en aandacht vragen. Maar deze emoties kunnen ook worden misbruikt om een ander te manipuleren. Het is belangrijk om dat onderscheid te hebben. Je kunt je ook overgeven aan zulke emoties om wat verkeerd is te rechtvaardigen.

zij die kopen, alsof zij niet bezitten...... dit is beslist niet hetzelfde als de leugenachtige slogan van Klaus Schwab: "je zult niets bezitten, maar gelukkig zijn.' Er zijn dingen die je nodig hebt en moet kopen. Als God echter iemand op je pad brengt die iets nodig heeft en het niet kan kopen, dan kun je zo iemand helpen door het gekochte te geven, uit te lenen of ervan mee te laten profiteren. We moeten niet vast zitten aan onze bezittingen. De tijd is beperkt. De beste tijd komt nog!

Immers, de gedaante van deze wereld gaat voorbij........ Als we ons nestelen in deze wereld zitten we er aan vast en zal het ons bij het oordeel vergaan als in Sodom en Gomorra en de zondvloed in Noachs dagen. Maar wij verlangen zoals Abraham naar een beter vaderland en een stad die fundamenten heeft (Heb. 11:16), de heilige stad Jeruzalem, die uit de hemel neerdaalt (Openb. 21:10).

1 Korinthe 7:32-35 En ik wil dat u zonder zorgen bent. De ongehuwde draagt zorg voor de dingen van de Heere, hoe hij de Heere zal behagen. 33. Wie echter gehuwd is, draagt zorg voor de dingen van de wereld, hoe hij zijn vrouw zal behagen. 34. Er is onderscheid tussen de gehuwde vrouw en het meisje dat nog maagd is. De ongehuwde draagt zorg voor de dingen van de Heere om zowel naar lichaam als naar geest heilig te zijn. Zij echter die gehuwd is, draagt zorg voor de dingen van de wereld, hoe zij haar man zal behagen. 35. En dit zeg ik tot uw eigen voordeel, niet om een strik over u heen te werpen, maar om u te leiden tot eerbaar gedrag en blijvende toewijding aan de Heere, zonder afgeleid te worden.

De ongehuwde draagt zorg voor de dingen van de Heere, hoe hij de Heere zal behagen..... Hier zegt Paulus dus duidelijk dat het voordeel van ongetrouwd zijn is, dat je je leven meer aan de HEERE kunt wijden, dan wanneer je getrouwd bent. Een ongehuwde gelovige heeft geen zorgen over man, vrouw en kinderen. Zo iemand kan zich helemaal richten op God. Als ongehuwd persoon heb je een unieke vrijheid die je in staat stelt om te dienen op een manier die niet mogelijk is met een gezin. De maatschappij vertelt ons graag de leugen dat we niet zonder romantiek en seks kunnen leven. Helaas zien we dat mensen steeds jonger in die leugen trappen. Maar God belooft om in al onze behoeften in Christus Jezus te voorzien (Filippenzen 4:19). Onze vreugde, vervulling en voldoening in het leven komen voort uit het zoeken naar Hem, niet uit het zoeken naar de tijdelijke genoegens in een relatie, zelfs niet in een huwelijk.

Wie echter gehuwd is, draagt zorg voor de dingen van de wereld, hoe hij zijn vrouw zal behagen...... oorspronkelijk zal de schepping van Adam en Eva niet dit probleem gekend hebben. Het ging mis toen satan zijn wereldse genoegens aanbood. De mens ging helaas daarop in en kreeg verlangens zoals God ze niet bedoeld had. Wereldse genoegens worden nog steeds in overvloedige mate aangeboden. Als dat ons denken beheerst, gaat dat ten koste van de toewijding aan God. In een gezin zijn er meerdere personen die willen profiteren van wat de wereld biedt. Als man en vrouw samen de HEERE willen behagen zullen ze, als het goed is, ook elkaar behagen. Dan heb je daar samen vreugde over. Dat zal niet het geval zijn als één van de partners ongelovig is, zoals dat in Korinthe zich voordeed.

ik zeg dit tot uw eigen voordeel, niet om een strik over u heen te werpen........ de redenen die Paulus heeft aangevoerd zijn bedoeld om erover na te denken, maar niet als regels die opgelegd worden.

om u te leiden tot eerbaar gedrag en blijvende toewijding aan de Heere, zonder afgeleid te worden (door de dingen van deze wereld)....... voor Paulus betekende het ongehuwd zijn minder afleiding van het dienen van God. Tragisch genoeg staren veel moderne alleenstaande christenen zich blind op het ongehuwd zijn en vormt 'dat probleem' daardoor juist een vreselijke afleiding van het dienen van God! In plaats daarvan zouden ze hun huidige ongehuwde staat moeten benutten als een bijzondere gelegenheid om God te behagen.

Wie ongehuwd is, stelt Paulus, is onverdeeld en kan zich op één zaak richten, namelijk de zaak van de Heer. Voor hem of haar die zoals Paulus in het leven staat, is deze roeping gepast.

1 Korinthe 7:36-38 Maar als iemand denkt dat hij ongepast handelt ten opzichte van zijn aanstaande vrouw die nog maagd is, als de jaren van haar jeugd voorbij zijn en het op deze wijze behoort te gebeuren, laat hij doen wat hij wil, hij zondigt niet: laten zij trouwen. 37. Maar wie in zijn hart vastbesloten is en er niet toe genoodzaakt wordt, maar macht heeft over zijn eigen wil en in zijn hart besloten heeft dat hij zijn eigen aanstaande vrouw die nog maagd is, zo zal houden, die handelt ook goed. 38. Dus: ook wie ten huwelijk geeft, handelt goed, maar wie niet ten huwelijk geeft, handelt beter.

Maar als iemand denkt dat hij ongepast handelt ten opzichte van zijn aanstaande vrouw die nog maagd is......

Dit vers is moeilijk te vertalen en kan op twee manieren worden uitgelegd. Gaat het hier om een vader die nadenkt over het uithuwelijken van zijn dochter? (De normale gang van zaken in de oude cultuur).

Of gaat het over een jonge man die aarzelt of hij zijn verloofde ten huwelijk zal vragen? Waarschijnlijk gaat het over die jongeman, wat aansluit op wat Paulus in vers 28 onderwijst. Het is ook een zaak die, behalve de 'maagd', zowel de vader als de bruidegom aangaat.

laat hij doen wat hij wil, hij zondigt niet: laten zij trouwen....... ook hier stelt Paulus geen regel,

1 Korinthe 7:39-40 Een vrouw is door de wet gebonden, zolang haar man leeft. Als haar man echter ontslapen is, is zij vrij om te trouwen met wie zij wil, maar alleen in de Heere. 40. Maar zij is gelukkiger, als zij zo blijft, naar mijn mening. En ik denk ook dat ik de Geest van God heb.

Een vrouw is door de wet gebonden, zolang haar man leeft........

Uit deze voorwaarde blijkt dat het huwelijk een verbond tot de dood van één der partners is. Niet iedereen beseft dat als hij of zij een huwelijk aangaat, waarvan de consequenties nog niet te overzien zijn. Was de keuze voor elkaar een uitvloeisel van gebed dat in Gods hand was gelegd? Groeien de echtelieden in geloof naar elkaar toe of juist van elkaar af? Is er bij het sterven verdriet en dankbaarheid? Of is er eindelijk ontslag van de wet en vrijheid om een andere partner te zoeken?
is zij vrij om te trouwen met wie zij wil....... vrij om te trouwen met wie zij wil? Vrij? Maar wacht even....... er is een 'mits' of een 'maar': "maar alleen in de Heere". Een gelovige vrouw (maar ook een gelovige man) zal niet anders willen.

Maar zij is gelukkiger, als zij zo blijft...... hoe kan Paulus nu weten of ze dan echt gelukkiger is? Heel veel weduwen (en ook weduwnaars) lijden onder eenzaamheid, vooral als ze ouder zijn. Oudere mensen zijn niet meer zo in trek. De satanische nieuwe wereldorde rekent ze zelfs tot de 'nutteloze klasse'.
ik denk ook dat ik de Geest van God heb...... dit is de reden dat Paulus kan zeggen dat 'ze gelukkiger zal zijn als ze zo blijft'. Laten we eens een paar voorbeelden zoeken: Ik denk aan de weduwe van Sarfath, die de vluchtende profeet Elia van brood en onderhoud voorzag. (1 Koningen 17:8-24)

ik denk aan Simeon en Hanna (Lukas 2:22-40). Na slechts zeven jaar gtrouwd te zijn geweest was Hanna al 84 jaar weduwe. Ze diende God dag en nacht in de tempel, al die jaren. Ze mocht samen met Simeon, die een prachtige profetie uitsprak, Yeshua als baby begroeten.

Weduwen kunnen gekozen worden voor de taak van diaken. Ze hebben de taak om met steun van de gemeente, de armen, zieken en vreemdelingen te helpen. Om hiervoor in aanmerking te komen, moet de weduwe minimaal zestig jaar oud zijn en maar één man hebben gehad. Deze weduwen moeten bekend staan om hun goede werken. Paulus noemt er vijf in Titus 5:9 en 10:

1. ze moet de kinderen goed hebben opgevoed.

2. Ze moet gastvrij zijn geweest (vreemdelingen geherbergd)

3. Ze moet zich dienstbaar hebben opgesteld (de voeten van heiligen gewassen)

4. De verdrukten hebben bijgestaan

5. zich hebben toegelegd op elk goed werk

Ik kwam nog een stukje tegen op de Facebookpagina Bijbelwoord, dat met ons onderwerp verband houdt. Ik voeg dit ter afsluiting toe:

Titel: Mogen weduwen wel of niet opnieuw trouwen?

Uw vraag: In 1Korinthiërs 7:39 staat dat een vrouw mag trouwen met wie ze wil (mits in de Heer) na het overlijden van haar man, maar in 1Timotheüs 5:12 staat dat dit juist niet mag. Hoe zit dit?

Het gaat over twee verschillende situaties. De Bijbel spreekt zichzelf nooit tegen, het is het Woord van God. In 1 Korinthiërs 7: 39 gaat het over een weduwe in het algemeen. Er staat: Een vrouw is gebonden aan haar man zolang hij leeft, maar wanneer hij is gestorven, is ze vrij om te trouwen met wie ze wil, mits het een huwelijk is in verbondenheid met de Heer. Dit voorschrift geldt voor iedere weduwe die de Here Jezus wil dienen.

In 1 Timotheüs 5:11-12 staat: Wijs jongere weduwen af. Wanneer hun hartstocht hen van Christus vervreemdt, zullen ze weer willen trouwen, en dan wordt het hun aangerekend dat ze hun belofte aan hem breken. Hier geeft Paulus aanwijzingen aan Timotheüs over bepaalde vrouwen in de gemeente van Efeze. Als zij weduwen waren geworden, werden ze afhankelijk van kinderen of kleinkinderen voor hun levensonderhoud (zie vers 4). Als dit niet het geval was, moest de gemeente zorg voor hen dragen.

Helaas ontstond het gevaar dat sommigen van de jongere weduwen niet hun vertrouwen op God stelden, maar op hun ‘hartstocht’ en dus om een verkeerde reden weer wilden trouwen. In vers 5 zegt Paulus: Een weduwe die helemaal alleen staat, houdt haar hoop op God gevestigd en blijft smeken en bidden, dag en nacht. Als jonge weduwen door de gemeente zouden worden ondersteund, zich van de Heer afkeerden en in plaats daarvan willen trouwen, is dit verkeerd. Zij ‘verbreken hun belofte aan Hem’ door niet op Hem te vertrouwen, maar zich in een verkeerde levensstijl te storten. Dus schrijft hij dat jonge weduwen door de gemeente moeten worden afgewezen voor ondersteuning.

Maar gelijk erachter schrijft Paulus: Daarom wil ik dat jonge weduwen hertrouwen, kinderen krijgen, het huishouden regelen en onze tegenstanders geen aanleiding geven om kwaad van ons te spreken. 1 Timotheüs 5:14. Zij moesten niet bij de gemeente aankloppen voor hulp, maar trouwen en een gelovig gezin stichten. Het gaat dus om het motief om te trouwen: is dit om de Heer te dienen, dan is het voorschrift van 1 Korinthiërs 7:39 en 1 Timotheüs 5:14 op zijn plek. Is dit om een zondig leven te gaan leiden, dan is 1 Timotheüs 5:12 op zijn plek.

Ida